Odlotowy zegar i problem in vitro.

Witaj!

Dziś spieszę opowiedzieć, jaki twórczy i radosny piątek mam za sobą! Otóż zebrałyśmy się w czwórkę i zaprosiłyśmy do siebie pełną uroku Małgosię żeby nas poszkoliła. I zrobiłyśmy sobie zegar metodą cukrową! 

Znasz ten sposób? Ja spotkałam się pierwszy raz z takim hasłem w ogóle, myślałam więc, że cukier to jakaś przenośnia czy coś w tym stylu a tymczasem dokładnie używałyśmy cukru na pewnym etapie tworzenia! Warsztat trwał około czterech godzin. I oto co nam wyszło! Zegar już wisi a ja nie mogę się napodziawiać! Jestem nim po prostu zachwycona! I bardzo się cieszę, że poznałam coś nowego! 

Oczywiście już jesteśmy umówione na kolejne spotkania więc będzie się działo! Decoupage ma wiele twarzy jak widać a  piątkowe spotkanie przekonało mnie , jak mało o nim wiem.

Ostatnio przeczytane.

          Czytam tylko w łóżku, do snu, ale tę książkę dokończyłam w ciągu dnia zawalając różne prace, malowanie czy ogród! Nie sposób było czekać do wieczora by przekonać się, jak to się skończy! 

M.L. Stedman „ Światło między oceanami”. Rzecz dzieje się w Australii a właściwie w większości na bezludnej wyspie, gdzie jedynym człowiekiem jest Tom, latarnik, który obsługuje latarnię morską. Jeszcze na lądzie w ostatnie wolne dni poznaje Izabellę, która w czasie drugiego urlopu Toma sama mu się oświadcza i pragnie z nim zamieszkać w latarni. Jest miłość i sielanka do czasu, kiedy okazuje się, że mimo usilnych prób, Izabella nie może urodzić dziecka. I gdy już stracili nadzieję, do ich brzegu dobija łódź a w niej martwy mężczyzna i kwilące niemowlę, dziewczynka.

 I teraz zaczyna się prawdziwa opowieść! Wiadomo, dziecko ma matkę, kto nią jest? Izabella pragnie dziecka jak niczego na świecie, los zsyła jej gotowe rozwiązanie ale nie mówi o cenie jaką trzeba będzie zapłacić za każdą decyzję, jaką podejmą. Przepięknie opowiedziana historia, bez taniej ckliwości, a tak realnie. Tak sobie pomyślałam, że można by tę książkę dedykować wszystkim zajmującym się metodą in vitro nim podejmą decyzję za czy przeciw. Polecam gorąco!

Catherine Ryan „ Nie pozwól mi odejść”

Rzecz dzieje się w jednej kamienicy w Los Angeles, współcześnie. Trochę wszystko brzmi jak bajka dla samotnych w nowoczesnym świecie, gdzie ludzie nie znają swoich sąsiadów ze swojego piętra a co tu mówić o całej kamienicy.

Tu, wszystkich mieszkańców połączył los samotnej, dziesięcioletniej Grace, która woła o pomoc bo jej matka jest narkomanką, która śpi całą dobę robiąc tylko przerwę na łykanie czegoś, po czym znów będzie spała. Miła opowieść o przyjaźni, o tym, że warto pomagać innym bo dobro zawsze powraca.

 Wzruszająca momentami, też mnie wciągnęła, że szybko się z nią uporałam i mogę polecić jeśli chcesz zaprzyjaźnić się z idealnym wprost dzieckiem, które potrafi opowiadać i nazywać swoje emocje i uczucia. Dlatego całość wygląda mi na bajkę ale miłą i może pouczającą trochę?

Pozdrowionka i miłego wakacyjnego tygodnia Ci życzę!